Tradicionalnim izlaskom na planinu Motajica, obilježene su tri decenije od zaustavljanja prodora neprijateljskih jedinica prema Prnjavoru i banjalučkoj regiji.
Na lokalitetu Lipe, položeni su vijenci i cvijeće a na tradicionalnom druženju nekadašnjih saboraca, prisustvovalo je opštinsko rukovodstvo, članovi opštinske Boračke organizacije, kao i mještani Šibovske, Smrtića i drugih Mjesnih zajednica.
Tih teških martovskih dana, posebno se sjeća Milan Milinković iz Trstenaca kod Dervente. Sa ponosom kaže da je bio komadant trstenačke čete a kroz glavu mu i sada prolaze sjećanja ali i ljudi, posebno iz Ilovskog i Smrtićkog kraja za koje kaže da su prvi stali u odbranu.
Tada su već imali oformljenu liniju ali kako kaže bez ljudi iz Prnjavora, zaustavljanje neprijatelja bi bilo nemoguće.
“Bez njih nebi mogli da zaustavim hrvatske snage. Da se tada nismo svi ujedinili bilo bi jako teško jer jedna hrvatska brigada dobro opremljena, nadirala prema Prnjavoru. Ja sam jako ponosan na sve njih a posebno na prnjavorčane koji su tada bili tu”,kaže Milinković
Sjećanje na te dane i danas posebno čuvaju mještani Šereg Ilove. Mještanin Slaviša Milinčić kaže da su prva okupljanja počela još prvije dvadesetak godina a sve kako bi se nekadašnji borci sastali i razmjenjivali iskustva.
Ističu da uvijek sa ponosom pričaju o svojoj rodbini i komšijama koji su tada bili u odbrani.
“Mi smo se i ove godine okupili kako bi se sjetili tih ljudi. Drago mi je što i sada ima mladih ljudi koji čuvaju sjećanje na te ljude. Žao mi je, što ljudi nekako gube interes za praćenje tih događaja. Mi ovim okupljanjem, ne šaljemo nikakve prijetnje nikome u Prnjavoru ili BiH, već na jedan primjeran i dostojanstven način, obilježimo te dane”, kaže Milinčić.
Ovaj događaj jedan je od bitnijih u kalendaru dana kojim se proslavlja dan opštine podsjeća načelnik opštine Prnjavor Darko Tomaš.
Kažu da današnji Prnjavor ne bi postojao da nije bilo prnjavorskih boraca, zbog kojih se mora čuvati mir.
,, I ove godine smo obilježili na Lipama uz polaganje vijenaca i cvijeća, sjećanje na te hrabre ljude. Ne smijemo dozvoliti nikada u budućnosti da dođe do rata pri čemu se uvijek treba truditi da se svaki konflikt riješava pregovorima i dogovorima, koji će biti na korist svih ljudi. Želio bi sa ovog mjesta da poručim, da će mo mi u budućnosti i dalje čuvati mir a na korist onih koji su stvarali Srpsku”,kaže Tomaš.
A za sve prisutne organizovano je i posluženje koje su vrijedno pripremali lokalni mještani a sve u cilju druženja i sjećanja na te hrabre dane.
Odlukom tadašnjih opštinskih vlasti, komande štaba TO i drugih, 24 marta 1992.godine, na obroncima Motajice izašao je drugi odred uz prateće čete sa ciljem, kako bi zaustavili napredovanje hrvatskih snaga.
U početku su u borbena dejstva bile uključene pješadijske čete iz Trstenaca, Smrtića i Velike Ilove i vod iz Pečeneg Ilove, uz podršku artiljerijskih jedinica, da bi im se 2. maja 1992. godine pridružile čete iz Potočana i Štrbaca, odred „Vukovi s Vučijaka“ i dva voda iz Palačkovaca.
Nakon toga a i kasnije kroz formiranje Vojske Reublike Srpske, prnjavorčani su učestovali u mnogim ratištima a na tom putu, njih 626, dalo je život za stvaranje Srpske.
TV K3
Kako da bude više ljudi od te šačice koja se gore pojavila kada su u prvim redovima oni koji ne brane interese tih istih ljudi koji su izašli na Motajicu te 1992 godine i sprečili prodor hrvatskih vojnih snaga.
Prije 30 godina, naroda sila, ratnika, radnika, djece i potomaka, danas, šaka ljudi, ostali ili nisu tu ili nisu imali od društvenih mreža vremena.
Slava onima, koji su spriječili gore tada, a nadajmo se da njihova muka nije bila samo za 30-tak godina. Pošto isti su spremni uvijek da ponove, ono što su njihovi preci godinama mogli, a potomci htjeli nastaviti.