Oko 6 časova 1. juna 1994. godine, 120. laka brigada GŠ tzv. ARBiH “Crni labudovi” u sadejstvu sa 318. i 320. brigadom 3. korpusa tzv. ARBiH napadaju 1. bataljon – Matijički 27. mtbr.
Težište napada ide na četu iz Smrtića, pod komandom Vojina – Mačka Živanića. Negdje na pola puta Podvolujak – Mašinski vis. U samom napadu zauzeta su tri naša rova. Iako zvanični podaci kažu da su tri živa borca bila zarobljena. Poslije godina istraživanja sa velikom sigurnošću mogu da kažem da su minimalno 4 borca živa zarobljena, a za ostale borce je upitno kako su poginuli.
Poginuli – zarobljeni
PETKO (Živojin) ŽIVANIĆ, rođen 19.4.1957. godine Gornji Smrtići, opština Prnjavor. Poginuo – zarobljen u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Sahranjen Smrtići– Prnjavor.
DRAGO (Dušan) ILIĆ, rođen 20.3.1956. godine Gornji Smrtići, opština Prnjavor. Poginuo – zarobljen u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.
VELIBOR (Dragoslav) MILINKOVIĆ, rođen 9.5.1971. godine Gornji Smrtići, opština Prnjavor. Poginuo – zarobljen u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.
ČEDOMIR – Čedo (Miladin) MILINČIĆ, rođen 18.9.1957. godine Gornji Smrtići, opština Prnjavor. Poginuo – zarobljen u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.
ŽELJKO (Savo) STOJČIĆ, rođen 6.2.1962. godine Gornji Smrtići, opština Prnjavor. Poginuo – zarobljen u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.
NEDELJKO (Stojan) SLIJEPČEVIĆ, rođen 5.12.1950. godine Gornji Smrtići, opština Prnjavor. Poginuo – zarobljen u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.
SLAVOJKO (Dragomir) JADIĆ, rođen 19.9.1973. godine Derventa, opština Derventa. Poginuo – zarobljen u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.
NOVICA (Jovo) SAMARDŽIĆ, rođen 12.5.1968. godine Donji Smrtići, opština Prnjavor. Poginuo – zarobljen živ u borbama 1.6.1994. godine, rejon Podvolujak – Zavidovićko ratište. Ubijen oko 15.7.1994. godine u bazi “Crni Labudovi” 120. laka brigada GŠ tzv. ARBiH u Kaknju. Razmenjen 5.8.1994. godine. Pripadnik 1. bataljona – Motajičkog 27. mtbr. Sahranjen Smrtići – Prnjavor.
U zvaničnim podatcima pored zarobljenog Novice Samaradžića, zarobljeni su Željko Gavrić i Radovan Đekić. Radovan je bio ranjen u desnu nogu (predeo koljeno), Željko je bio lakše ranjen, Novica je ranjen u predelu leđa sa lakšim ranama. Gavrić i Đekić su pušteni živi, razmenjeni 7. avgusta 1994. godine.
Gavrić i Đekić nikada nisu dali izjavu pred sudom a vezano za ovaj ratni zločin na Vozućkom ratištu. Radovan Đekić preminuo je 28.7.2020. godine u 65. godinu života. Jedini živi svedok a koji je bio zarobljen je Željko Gavrić. Na fotografiji komemoracija u Derventi kod Doma vojske Republike Srpske 31.7.1994. godine za poginule pripadnike 1. bataljona – Motajičkog 27. mtbr. Koji su poginuli na Vozućkom ratištu 1. juna 1994. godine. Razmjena poginulih boraca bila 28.7.1994. godine a identifikacija je bila 30.7.1994. godine u Doboju. Većina sahranjena 31.7.1994. godine Smrtići – Prnjavor.
Vječna slavi i hvala!
Izvor Facebook grupa: 27 MTBR
VJEČNA SLAVA I HVALA IM ! Kakva takva naša je Republika Srpska! Biće nekad i bolje, a dobra nema nigdje zasad.
Nije ni u federaciji ništa bolje , ponešto je i lošije itd i oni kažu da se nisu borili da ima RS pa su ujedinjeni u satanizaciji Republike Srpske i hodaju po svijetu u nadi da će neko za njih da ukine institucije RS što znači da Srbi ne treba da postoje, da budu građani drugog reda itd. U takvoj BiH ni jedan Srbin ne bi ostao a Muslimani ništa od zemlje i zgrada ne bi imali , da su pametni radili bi na sebi a ne na blokiranju bilo čega što dolazi iz RS… Džaba im trud. Zavirujući u tuđe dvorište nikad sreće biti neće!
Ima i Srba koji kažu da BiH nikom nijednom Srbinu nije tijesna i slične nebuloze što oni koji vole takve neće za to da čuju jer vole ljude koji takve nebuloze iznose.
Luda i izgleda zadnja vremena došla……
Kao sto rece jedan od korisnika ovog portala nasi Srbi gore tj u Europi ni glasa da puste na bilo koji dan nasih stradanja na ovim prostorima za razliku od BiH gastarbajtera koji stalno protestvuju za sve i svasta.. Zasto te to dovodi do razmisljanja sto putuju njihovim prevozom da bi ustedjeli 5 ojera !?
Нека им је вјечна слава и хвала, почивајте у миру Божијем хероји наше Српске Републике.
Ginuli su ljudi na obije strane i naravno da u ratu prvo strada istina. Možda nikada neće se saznati kako se sve tačno na kraju odvilo.
Ali zaboravlja se pomalo i mnogobrojni naši Srbi su česte mušterije u njihovim prodavnicama, putuju u inostranstvo sa njihovim autobusima, samo da bi koju marku uštede ostvarili. A ovima što kukaju, džabe je dok je kukavica oko nas.
Ne treba sijati sjeme mržnje na kraju, ali ipak se ne smije zaboraviti šta su radili i danas mi ne možemo da njih u bilo kojem smislu podržavamo, jer pravde za nas nije nikad bilo, niti će.
Ovi ljudi su poginuli za ono, po čemu danas mnogi pišaju.
Slava vam vječna bila!
Sta reci nego Bravo.Pisao sam nekoliko puta da se na sve zrtve rata devedesetih danas mnogi pisaju po tim zrtvama.Zalosno je sto mnogi ratni drugovi stradalih okrenuse glavu od njih i trguju njihovim grobovima.Zbog toga su me mnogi nazvali izdajnikom i mrziteljem,ali nista to bolje nije ni kod drugih.Zrtvama se danas samo manipulise i zbog toga ne samo mi nego i druga dva naroda nikada nece zivjeti u miru.
Istino i laži pa ko tebe nazva izdajnikom ako nisi na strani SDA Bakir ispod žita niko te neće nazvati izdajnikom!
Za Ma Bravo, malo ti je zadnja riječ prije “Slava im vječna bila” neukusna osim ako i ti tako misliš da treba tako raditi!
Mnogi su pričali viceve na račun Srbije od 2014 do 2019 god, govorili da su Srbi gen. a pripadaju srpskom korpusu itd. Ljudi danas ne obraćaju pažnju na izginule borce i ni na što jer je kriza ( svjetska) i bore se sami za sebe. Prodaće se bilo kome samo da ili prežive ili zarade milione kako ko.